23 Mart 2010 Salı

Bahar


Bahar kokusunu hissettirirde hakkında birkaç laf edilmez mi?
Beton yığınları arasında da olsa endamını göstermeyi başarıyor.
Erik ağaçlarına hangimiz aşkla bakmıyoruz. Mısır patlağı gibi tohumları hızla açılmış.
O kadar güzel bir beyaz yığın ki, dertlerden sıyırıveriyor insanı.
Dün resmini çektiğim bu erik ağacının altından kendimi ve gözümü ayıramadım.
Mutlu oldum. Sonra dedim ki doğaya. “Sen nelere kadirsin”.

Tabiat bize bir lütuf. Ama baş tacı edemiyoruz.
Neden dersiniz?
İnsanlar Tanrı ve imanda at başı gidiyor.
Doğa söz konusu olunca çiğneyip geçiyor.

Her mevsime aşığım. Tatları birbirinden güzel.
Hangisini alırsınız? İnsanoğlu açgözlüdür. Hepsini ister.
Öyleyse ?
Biraz sevgi, biraz saygı.
Biz doğayız, doğada biz.

2 yorum:

Mehmet Bilgehan Merki dedi ki...

Doğada var olan insan, beynini geliştirdikçe doğayı önemsemez ve isyankar hale geldi. Ancak doğa ana sabırlı, evladının eninde sonunda kendisini anlayacağını ve yine eskisi gibi dost olacağını sanıyor ve bekliyor. Ama sabrında bir sonu var. Sabrı taşıncane yapacağını tahmin etmek dahi istemiyorum...

gülsen VAROL dedi ki...

Sayfann yan tarafındaki senin doyamadığın o karların suyunu içiyor erken gelen bahar sevgili ozgan.. Doğa, beni büyüleyen tek gerçek!