Yüreğimin atışlarını düşüncemin sakinliğiyle rahatlat.
Zamanın sonsuz görüntüsüyle hızımı azalt!..
Bana güncel kargaşanın ortasında,
Tepelerin ölümsüz sakinliğini ver.
... Bir çiçeğe bakmayı,
Eski bir dostla sohbet etmeyi
Ya da yeni bir dost edinmeyi,
Yolunu kaybetmiş bir köpeği okşamayı,
Ağ yapan bir örümceği izlemeyi,
Bir çocuğa gülümsemeyi,
İyi bir kitaptan birkaç satır okumayı -ve-
Yarışın daima daha çok hız için olmadığını
Anımsat her gün bana.
Yavaşlat beni Tanrım!..
Bana ilham ver.
Köklerimi,
Yaşamın katlanılan değerler toprağının
derinliğine göndermek,
Kaderimdeki yıldızlara doğru -daha çok-
Büyüyebilmek için...
Yavaşlat beni Tanrım!..
*Wilfred A. Peterson
7 yorum:
benim de biraz yavaşlamam gerek... hep bir şeyler yapma bir şeylere yetişme peşindeyim , sanki bir şeyler kaçıyo gibi davranıyorum ...
Ne kadar güzel!!!
peşinden koştuğumuz boş işler ne kadar vaktimizi alıyor aslında.
Teşekkürler bu güzel satırlar için...
Tanrım beni durdur. Sonra da bu gezegenden fırlat da kurtulayım. oh.
Dilediğince olur umarım.
Anlamsız boşuna telaşlar yerine sakin huzurlu uğraşlar olsun yaşamımızda.
Sevgiler
yaşlanmak yavaşlamak zaten..
Yol gösteren bir yazı, teşekkürler. Resim seçimlerinizi de beğeniyorum.
Bu güzel şiiri hep çok sevmişimdir...hatta özellikle kendi sayfamda da bulunsun istemiş ve paylaşmıştım daha önce ben de...
((http://izlerveyansimalar.blogspot.com/2010/11/fotografn-iz-dusumu-1.html))
sayfanda görmek, yeniden dizeleri okumak ve hissettirdiklerini yaşamak!yaşadım demek güzeldi..
iyi haftalar dilerim arkadaşım..
sevgilerimle...
Yorum Gönder