21 Şubat 2011 Pazartesi

Nereye

İnsanlarda bir hırs, bir hırs öylesine koşturuyorlar. Nereye koşuyorlar Allahaşkına?
Global dünya sevdası mı, teknoloji hırsı mı? Anlayamadım gitti.
Öğrencilikle başlayan koşu, iş hayatıyla aynı hızda sürmekte; üstelik 8 saat kuralı unutulmuş olarak. Ne oluyor, nedir? Zaten tükenmekte dünya nimetleri.

Bakıyorum bugünün çalışanlarına. Sevgiye, beslenmeye, iletişime, kendine, doğaya zaman ayıramıyor. Bütün zamanını paraya ayırmış.
Atalar ne demiş, “azı karar, çoğu zarar”
Hayat kısa. bir de bakmışız ki bitivermiş.
Bir gün gelir, koşarken göremediğimiz, tutamadığımız, hayatın güzelliklerine hayıflanıp kalıveririz; kaybedilen sağlık da çabası.

Bir tarafta ürettirilen insanlar bir tarafta tükettirilen. Bu ikisi arasında deliler gibi koşuşturan pazarlamacılar. Kapışılan pazar alanları. Ne kalp dayanır buna ne kas.
Üret üret, tüket tüket.

İçinde olduğumuz zamanın bir kuralımı bu?
Ne kadar sürer, henüz belli değil. Ama hiç akıllıca değil. Hani, mutlumu insanlar? Mutluysa da kısa süreli,.
Mideler doyuyor, evler doluyor. Ruhlar aç.

Bu çağ geçecektir.
İnsanla doğa ayrılmaz bir bütün, birbirinin elini tutmak zorundadır..

4 yorum:

laleninbahcesi dedi ki...

el ele vermezsek ve doğa elimizi bırakırsa halimiz nice olur...
sevgimle

ali zafer sapci dedi ki...

Evet, aç ruhlar tüketiyor, herşeyi!
Dostlukla.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Ama biz ne yazık ki doğayı katletmeyi el ele vermeye tercih ediyoruz. Hem de çok acımasızca.

bilge dedi ki...

Para para her şeyi maddi düşünür oldu insanoğlu kutucukların içine hapsetti kendini,dediğiniz gibi mideler doyuyor evler doluyor,ya ruhsal açlıklarını nasıl doyuracaklar..dalından koparıp yenen bir meyvenin tadını almadan yok olup gidenler devri artık ..
sevgilerimle..