Bazı insanlar vardır, yürekleri sevgi doludur, ölür giderler de atamazlar bu özelliklerini. Bu tanrı vergisi, onun olmazsa olmazıdır. Hayat ona o kadar hafif gelir ki, omuzlarına yük binmez hiç.Sevgisiz insanları gördüğünde, savaşları, açlıkları, adaletsizliği; ağlar içi.
Düşüncelerine geliverir sevmek fiili; bu onun panzehiri gibidir.
Bir de, olabilse böyleleri dünyayı yönetenlerin yerinde…
Vay canına, ne inanılmaz olurdu değil mi?
3 yorum:
Keşke öyle olsaydı, olabilseydi Zeynepçim. Aksine taş kalpli, duygusuz insanlar yönetiyor dünyayı. Dediğin gibi savaşlar, katliamlar, açlık vs. hep bu yüzden.
Herşeye rağmen sevginin ağır bastığı bir dünyada yaşayabilmeyi dileyelim biz yine. Ne de olsa umut fakirin ekmeğidir:) Mevlit Kandiliyle birleşen sevgililer günü sanki daha bir anlamlı oldu bu yıl. Umarım hayırlara vesile olur.
Kısa ve güzel!
Teşekkürler.
Sevgili Zeynep,
Her iki "kutlamanın" karşılaştığı bir günde; Nasıl güzel anlatmışsın "Sevgi"yi...
Ne ibadet ne de sevgi bir tek güne sığdırılabilir değil mi!her birinde de yol aynıdır aslında!..sevmek, inanmak en hakiklatlisi yürektedir... ve en gerçek olanı da yürekten olanıdır!..
Dileklerine içtenlikle katılıyorum bende...Sevgilerimle...
Yorum Gönder