Vaktiyle bir gün kayık sefasında iken, moda burnunda;
Birden suya girmek istedim, yüzemediğimi bilmeden.
Sonraki zamanlarımda deniz ve ben birbirimize bakıp durduk.
Ne o kaçtı benden, nede ben ondan.
Dün,
Birden ayaklarımı yerden kesti su.
Yıllar sonra barışmıştık, sarmaş dolaş.
3 yorum:
Şiir gibi..harika dizeler dökülmüş yüreğinden arkadaşım..
Çok sevindim bu barışıklığa!.özgürce kulaç atmak denizde..ne kadar güzel değil mi..
İnanamadım.. Aynı dargınlığı korkuyu yaşayan bir insan olarak.. Doğanın her alanında, Sulh içinde yaşamanı diliyorum Zeynebim..
Çok sevindim :)
Yorum Gönder