Nisan ayında diktiğimde ufacık fide idiler. Komşu bahçelerden kopardığım; malum hazır
satılanlar bir defalık, gelecek yıla yoklar.
Yedi aydır beni bırakmadılar, hala çiçek
açmaktalar. Hava iki derece olunca onları korumaya alacağım. Dört ay sonra
yeniden buluşmak için. Sardunya ailesini
seviyorum; oldukça vefalılar.
Stres yaşamın olmazsa olmazı; nerde ise her çağda,
her medeniyette var. Önemli olan, onu yönetmeyi bilmek. Bir parçası olduğumuz bizlere, doğa sınırsız
kaynaklar sunmakta. Bir ağaç aşkını düşünebiliyor musunuz? Hayvanları,
bitkileri, çiçekleri, evrende olan her şeyi, müziği. Bizlere sınırsız nimetler
sunulmuş, bakmasını tutmasını bilirsek.
Hayat aslında bundan ibaret.
Tüketim aşkı her ne kadar bu nimetleri bertaraf
ettiyse de, insan bu gerçeği yakalayacaktır. Zira depresyon, depresyon nereye
kadar?
6 yorum:
Stresiz , huzurlu bir hayat diliyorumm :)
çiçekler ne de güzel gözüküyorlar öyle ..
Sardunyalar benim de vazgeçilmezim. öyle az şeyle yetinirler ve öyle çok verirler ki...
Sardunyalar benim de favori çiçeklerimdendir. Bir coştular mı baçeleri, balkonları cennete çevirirler. Stressiz, harika günleriniz olsun.
Sardunyaları çok seviyorum bahçeme ekmiştim rengarenk kışın hepsini soğuk almış şimdi 2 saksıyı verandada koruyorum..inşallah bir şey olmazlar..güzel günler diliyorum..
Sardunya ile ilgilenenlerin beğeneceği hoş bir facebook grubu var. Yazınızdan sonra onu hatırladım.
https://www.facebook.com/groups/132461390166250/
Bende sardunyaları çok severim. Onları çoğaltıp eşe dosta komşulara dağıtmayı, boş bulduğum her yere dikmekten çok haz duyarım.
Yorum Gönder